Dante Coremans Acrog Pauwels Sauzen Balen BC
Na vorige week een koers te hebben gereden op de weg was het nu tijd om terug deel te nemen aan een manche van de MTB Kids Challenge. een parcours dat Dante overigens goed ligt. Er zijn nu momenteel niet echt parcoursen dat hem niet liggen, maar dit was plat en kon dus de kraan volledig open. Vorig jaar won hij dit met gemak, en aangezien hij vorige week op de wegkoers van iedereen weg reed moest ik mij nu geen zorgen maken. Wat mij meteen opviel was dat er ditmaal een pak minder renners waren, vakantie ….?
Het leuke vorig jaar op dit parcours was dat je ze meermalen zag rijden, echter dit jaar. Het had fel geregend, maar het parcours was vor het merendeel goed berijdbaar. In de start nam Rhune Clijnen meteen de koppositie met Dante en Sander in het wiel, zo doken ze het bos in. Vorig jaar maakte ze relatief kleine lussen, nu werd er echter langs de andere kant van het bos gefietst, iets technischer, wat meer mtb …. Maar Dante had halverwege de eerste ronde al een ontzettend groot gat geslagen. Bleek dat hij net 10min. reed over 1 ronde, dus er werden maar 2 rondjes afgelegd. In de achtervolging had Sander Kielich zich vast gebeten in het wiel van Rhune Clijnen, daarachter was het peloton helemaal versnipperd. Sid Berghmans ging zoals bijna iedere week soeverein aan kop bij de 9-jarigen. Ik maande Dante al aan om te minderen in de tweede ronde, maar hij ging vlot door, zo vlot dat hij bij het overschrijden van de meet nog eens doortrok, totdat de supporters hem toeriepen dat de wedstrijd al ten einde was. Twee rondjes en gedaan met fietsen, tot grote ergernis van hem. Hij wist het niet, had ook de bel niet gehoord, niemand verwacht dit natuurlijk na de eerste ronde. hij had zelfs zijn armen niet in de lucht gestoken bij het overschrijden van de meet. Toen ik hem vroeg om dit nog even te doen voor de camera, werd hij pas helemaal lastig ….. en dit bleef zo voor de rest van de dag. Enige tijd later verloor Sander nipt de spurt voor de 2de plaats van Rhune. En zo was meteen het podium bekent.
Iedereen kreeg een grote plastieken zak met een appel en een bidon erin, het is crisis en het is eraan te merken. Je bleef een beetje op je honger zitten bij deze wedstrijd, ….. er zijn zo van die dagen. Mijn zoon had gewonnen, iedere ander kind zou gelukkig zijn, hij was lastig. Op naar volgende week zeker, te Boom voor de volgende manche van deze trophy waar hij inmiddels al een aardig voorsprong heeft in het klassement.
Alle foto’s van deze wedstrijd vind je hier.
